یک درس مدیریتی عالی:

سال ها پیش با مدیری آشنا شدم که قانون جالبی در مدیریت خود داشت.
به کارکنان خود اعلام کرده بود هیچ کس حق ندارد در اتاق من در مورد یکی دیگر از کارکنان صحبت کند. مگر اینکه آن فرد را به همراه خود آورد ه باشد. اگر همراه نیاورده باشد، به این معنی است که صحبت او یا واقعیت ندارد یا یک طرفه است.

نتیجه:
در سازمان او، افراد به بلوغ رفتاری رسیده بودند.
مجبور شده بودند روش انتقاد کردن رو در رو را یاد بگیرند.
مجبور شده بودند ایرادهای خود را تا حد امکان برطرف کنند.
کارکنان هرگز کار یکدیگر را زیر سوال نمی بردند.
و در نهایت، وقت و انرژی بیهوده صرف چالش ها و درگیری های فردی نمی شد.
نویسنده:  مهدي ميررفيع