مدیر اسلامی باید در قبال کارکنانش احساس مسؤولیت پدرانه داشته و آنان را همچون فرزندان خود مورد توجه قرار داده و به امور آنها رسیدگی کند؛ زیرا همین توجه و اهمیت دادن به مسائل افراد است که آنان را از احساس تنهایی و بی همدرد بودن نجات می بخشد.

 اقدام مدیر در زمینۀ یاري دادن به کارکنان، در جهت فائق آمدن بر مشکلات زندگیشان، چنان روحیه اي در کار به آنان میبخشد و چنان آنها را نسبت به مدیر و سازمان دلباخته و علاقه مند میسازد، که صرف نظر از بعد اخلاقی و انسانی چنین اقدامی، تأثیر عمیقی که در ارتقاء کیفیت انجام وظیفۀ افراد می گذارد.

 مسألۀ رسیدگی به مشکلات کارکنان بدین معنی نیست که مدیر صبر کند تا مشکلات بزرگی پیش آید و در زمینۀ رفع آنها به یاري پرسنل بشتابد؛ بلکه توجه نمودن و رسیدگی کردن به مشکلات جزیی هر یک از آنها، در ایشان این احساس را به وجود میآ ورد که مدیر به آنان علاقه مند است و توجه خاصی به تک تک افراد دارد و به کارکنان به دیدة ابزار ننگریسته،شخصیت انسانی آنها را در نظر دارد.

 بنابراین گرچه یاري دادن به پرسنل در مواقع بروز مشکلات بزرگ و پیچیده ضروري است؛ اما توجه به مسائل ظریف روحی و معنوي آنان، خود جایگاهی ویژه دارد که اهمیت اولی به هیچوجه آن را از اهمیت و ضرورت نمی اندازد.

منبع:modire_eslami@