اتکای شرکت ها بر استعدادها به طرز خیره کننده ای در طول قرن گذشته افزایش یافته است. در سال 1900 ، تنها 17 درصد از تمامي مشاغل، نیازمند کارکنان دانش محور بودند و در اواخر قرن بیستم، این رقم به بیش از 60 درصد رسید.

کارکنان دانش محور، در قرن بیست و یکم، به عنوان مهمترین عضو سازمانی شناخته میشوند که نه تنها به دلیل کارشان، بلکه به خاطر آنچه که می دانند، ارزش افزوده برای شرکت ایجاد می کنند. آنها به علت توانایی در کار اثربخش و موثر با ایده ها، ارزش مندند و نقشي تعیین کننده در اینکه چه شرکت هایی برجسته و شناخته شده شوند، دارند.

بنابراین نگهداری كاركنان دانش محور در این زمانه که عصر دانش لقب گرفته است، بسيار حیاتی است؛ و بي توجهي به نیازها و شرایط آنها ممکن است منجر به این شود که داوطلبانه یا به اجبار، سازمان را ترک کنند. بنابراين فعالیتهای مدیریت منابع انسانی در ارتباط با کارکنان دانش محور، باید از فعالیتهای سنتی مدیریت منابع انسانی فراتر باشد كه اين امر، نیازمند استراتژی های نوآورانه، منعطف، به روز و قابل اجراست.

از جمله استراتژی‌های اثر بخش برای نگه‌داری کارکنان دانش محور می‌توان به صورت خلاصه به موارد زیر اشاره کرد:

- استراتژی پرداخت حقوق، دستمزد و پاداش مناسب

- استراتژی دادن آزادی عمل و استقلال کاری

- استراتژی برخورداری از حمایت مدیران ارشد

- استراتژی مشارکت در کسب و کار

- استراتژی تخصیص وظایف چالشی

- استراتژی توسعه‌ی کارکنان دانش محور

- استراتژی توسعه‌ی یادگیری تیمی

- استراتژی قرار گرفتن نیروهای دانشگر در گروه‌های کاری: بر اساس تحقیقات صورت گرفته در انگلیس عمده رضایت این نیروها در تعاملات و ارتباطات صورت گرفته با همکاران کسب می‌شود.

- استراتژی بهره‌گیری از ساعات شناوری کار و زمان حضور منعطف

منبع: کانال مدیریت منابع انسانی جدید