یکی از موضوعات بسیار حساس در مبحث "مدیریت عملکرد"، لزوم استاندارد بودن دستورالعملها و اِعمال یکسان آن برای همه کارکنان میباشد. این کار باعث میشود که افراد، سیستم مدیریت عملکرد را منصفانه تلقی کرده، از سازمان شکایت نکنند. آمارها حاکی از آن است که بسیاری از شکایتهای پرسنل از سازمان به خاطر این است که احساس میکنند میان آنها و سایرین تفاوت و تبعیض وجود دارد

عموماً در قراردادهای جدید کارفرما این قدرت را دارد که کارمند را بدون هیچگونه مشکل عملکردی اخراج کند؛ بعبارت دیگر، قرارداد به صورتی نوشته میشود که ادامه اشتغال به تمایل کارفرما بستگی داشته باشد. با این حال، توصیه میشود برای خاتمه دادن به قرارداد فرد، دلیل مشخصی همچون ارزیابی عملکرد چندین دوره در اسناد سازمان موجود باشد. دقت داشته باشید که قوانین کار نباید نادیده گرفته شوند.

 ممکن است در گنجاندن دقیق مباحث سیستم مدیریت عملکرد در قرارداد یا آیین نامه ها، قصور و غفلت شده باشد و همه انتظارات به کارمند گفته نشده باشد که در این صورت، سیستم مدیریت عملکرد ممکن است زیر سؤال برود.

سیستم مدیریت عملکرد نباید به گونه ای باشد که موجب بدنامی، آبروریزی یا شکل گیری تصویر غلط شود. منظور از آبروریزی، اطلاعات نادرست، غیر منصفانه یا غیر مرتبط است. توجه داشته باشید که اگر فرد عملکرد ضعیفی دارد، اشاعه آن آبروریزی محسوب نمیشود، ولی اگر عملکرد بالایی دارد، از منظر حقوقی و اخلاق کاری درست نیست به خاطر مسائل بیرون از کار بدنام شود.

اگر سیستم مدیریت عملکرد به گونه ای باشد که عده ای به خاطر (نژاد، ملیت، ظاهر، قومیت، رنگ، جنسیت و سن) همیشه متضرر شوند و امتیاز عملکرد پایینی داشته باشند، این امر، نوعی تبعیض غیر قانونی تلقی میشود و اثر نامطلوبی خواهد داشت.

سیستم مدیریت عملکرد باید موجب تبعیض قانونی شود و بر مبنای معیارهای عملکرد منطقی و شفاف، بین افراد تفاوت قائل گردد.

منبع:کانال مدیران منابع انسانی تعالی اندیش