چند سال پيش كه از بخش ايران موزه لندن و لوور پاريس ديدن كردم
بسيار دچار غم و افسوس شدم
كه حيف
چرا بايد اين اشياء خارج از ايران باشند
اما وقتي مشاهدات خود در تخت جمشيد را به ياد آوردم
خوشحال شدم كه اين اشيا فعلا در جاي امني هستند و مطمئن تر از ايران نگهداري ميشوند

دوستان عزيز اگر اين نخبگان سفركرده در ايران بودند
چه ميشد؟

چند سناريوي محتمل:

يك) تحت نظر برخي استادان سياسي يا فرصت طلب، دانش نيازموده و فارغ از اخلاق عملي (موجب شرمندگي من و شما)! بايد مقالات احمق پسند آماري شايسته مجلات رايج مينوشتند تا همكاران سياسي نالايق و حقيرما بتوانند در حين اشتغال به امور ديگر اقتصادي و سياسي و اداري، از ركود رهايي يابند و يا حتي دانشيار و استاد شوند!
دو) در صف استخدام پشت سر نور چشمي هاي بوروكرات هاي فاسد از چپ و راست منتظر الطاف آنان بمانند
سه) پس از استخدام ، تحت نظر مدير نالايق، حقارت و زبوني و بي لياقتي و بوقلمون صفتي را تجربه كنند و دم بر نياورند تا به عنوان فرد ناسازگار مشهور نشوند

لطفا بقيه سناريوها را خود بنگاريد!

واضح است كه در اين شرايط كمتر كسي ميتواند چون برخي از همكاران پاك سرشتمان در جاي مناسبي چون دانشگاه استخدام شود و در مشي و منزلتي شرافتمندانه به كشور خود خدمت كند.

تصور كنيد كه چه بر سر اين استعداد ها مي آمد
به راستي بهتر نيست كه اين سرمايه ها به جايي شايسته سالار بروند تا رشد كنند
شايد روزي ان شا الله به كار آيند؟

امروز غصه خوردن بر فرار يا مهاجرت يا اخراج مغزها بي فايده است
ايران را شايسته سالار كنيد
مغزهاي كشورهاي ديگر نيز به ايران خواهند آمد.
قرار دادن مغز شايسته تحت نظر و مديريت مدير سياست زده مفلوك وحقير فقط يك نتيجه دارد:
به ابتذال كشاندن سرمايه انساني

علی اصغر پورعزت، استاد مدیریت دولتی دانشگاه تهران

منبع: کانال مدیریت رفتار سامانی