تقدیر از کارکنان و به رسمیت شناختن کار و تلاش آنها، یکی از ضروری ترین نیازهای روانی افراد در محل کار میباشد. تحقیقات حاکی از آن است که اولین دلیل افراد برای ماندگاری در شغل فعلی شان، قدردانی و احترام است.

متأسفانه، فرهنگ سپاسگزاری در کشور ما خصوصاً در محیط های کاری بسیار ضعیف است. بنظر میرسد، مجموعه ای از موانع رفتاری و تابوهای قدیمی، همچنان بر روابط شغلی در کشور ما حاکم است.

چرا در مواجهه با رفتارهای مثبت و انجام وظایف فراتر از شغل از سوی کارکنان:

مدیران میگویند: "آنها برای انجام وظایفشان حقوق میگیرند"

پرسنل میگویند: "مدیران هر کاری کنند وظیفه شان است" و

مشتریان نیز میگویند: "آنها وظیفه شان است و برای آن حقوق میگیرند"

و اینگونه میشود که احساس خوب ناشی از رفتارهای درست و تلاشهای فراتر از وظیفه را به اشتراک نمیگذاریم و انگیزه افراد را از بین میبریم.

به نظر میرسد برای بهبود کارایی و اثربخشی در همه سازمانها، نیاز داریم که بسترهای فکری و رفتاریمان را بار دیگر بررسی کرده و به ضرورت تقدیر از کارکنان که علم روان شناسی و مدیریت منابع انسانی اثبات نموده است، جدی تر بیاندیشیم

اخیراً پژوهشی درباره تقدیر از کارکنان انجام شده است که نتایج قابل توجهی از آن بدست آمده است. بر اساس این پژوهش، سازمانهایی که برنامه منظم تقدیر از کارکنان دارند، عملکرد بسیار بهتری نسبت به سایر سازمانها دارند و درصد اشتیاق شغلی بالاتری را تجربه میکنند.

آنچه در حال حاضر در سازمانها اتفاق می افتد این است که 87 درصد از بودجه های مربوط به تقدیر از افراد، صرف تقدیر از حضور افراد و سابقه فعالیت آنها میشود که اثری بر عملکرد سازمان ندارد. بسیاری از این برنامه ها صوری و به درخواست اتحادیه های مختلف انجام میشوند که انتظار دارند برای سالهای خدمت افراد از آنها تقدیر شود.

بر اساس این تحقیق، سازمانهایی که یک فرهنگ غنی تقدیر از افراد ایجاد نموده اند ، 31 درصد خروج داوطلبانه کمتری دارند. خروج داوطلبانه یعنی؛ استعفای نیروهای باارزش سازمان.

منبع: کانال مدیران منابع انسانی تعالی اندیش