رابطه بین توانمندسازی و تحول سازمانی

صاحبنظران مدیریت تحول و بهسازی سازمان، متغیر جدیدی باعنوان توانمندسازی کارکنان را به عنوان عامل اثرگذار در بهبود عملکرد و بهسازی منابع انسانی معرفی کرده اند. برای توانمندسازی نیروی انسانی مراحلی وجود دارد که عبارتند از:
1- مرحله تسلط:
یک مدیر، هنگامی می تواند افرادی را که در حیطه نظارتش هستند، توانمند سازد که خودش بر آن نیروها اشراف کامل داشته باشد. در این مرحله مدیر به دلیل اقتداری که دارد، تصمیم می گیرد و کارکنان تصمیمهای او را به مرحله اجـرا در می آورد، تا از این راه به توانایی های آنان افزوده شود.
2- مرحله مشورت:
هدف این مرحله، این است که افراد یاد بگیرند. در این مرحله، مدیر با کارکنان مشورت میکند و حتی در مواردی که می داند کارکنان اشتباه می کنند با آنها موافقت میکند تا در عمل با مشکلات برخورد کنند.
3- مرحله مشارکت:
در این مرحله، تصمیمها بهطور مشترک گرفته می شوند.
4- مرحله تفویض اختیار:
در این مرحله به افراد اختیار داده می شود که تصمیم بگیرند.
یکی از مهمترین مبانی تحول سازمانی، بهکارگیری مدل مشارکت- توانمندسازی است. مشارکت در برنامههای تحول سازمان، مختص نخبگان یا افراد سطح بالای سازمان نیست، بلکه باید بهطور وسیعی در سراسر سازمان گسترش پیدا کند. مشارکت، نوعی اکسیر قدرتمند است که مورد علاقه افراد است و بهگونة قابل ملاحظه ای عملکرد فردی و سازمانی را بهبود می بخشد.
برای توانمندسازی باید به افراد قدرت داد. این مهم از راه اختیاردهی به افراد برای مشارکت، اتخاذ تصمیمها، ابراز ایدهها، اعمال نفوذ و نیز مسئولیتدهی به افراد، محقق میشود. به همین علت، مشارکت، شکل موثری از توانمندسازی است. مشارکت، توانمندسازی را افزایش می دهد و توانمندسازی نیز در عوض، عملکرد و سلامت فرد را بهبود میبخشد. در حوزه تحول سازمان، برنامههای ایجاد تغییر به گونه ای دقیق طراحی می شوند تا میزان دخالت و مشارکت رهبران و اعضای سازمان افزایش یابد.
محور اصلی تحول سازمان، توانمندسازی است.
منبع: کانال آکادمی مدیریت حرفه ای