1- فراموش میکنید بگویید چه میخواهید؛

صرفاً در مورد کاستیهای فرد صحبت نکنید، بلکه بگویید چه میخواهید و راهکار ارائه دهید.

2- مکتوب نمیکنید؛

مکتوب کردن، هم مشخص میکند که فرد چه اشتباهی مرتکب شده و هم، شما برای رفع آن اشتباه چه برنامه ای برای او در نظر گرفته اید.

3- اطلاعات بی ربط میدهید؛

اگر کارمند شما نتوانست در موعد مقرر کارش را تحویل بدهد، فقط بگویید که "نتوانستی کارت را سر وقت تحویل بدهی"، نگویید "کارت را تحویل ندادی چون داشتی ..."؛ چرا که اینگونه نظر دادن، جلسات بازخورد را مانند جلسات دادگاه میکند.

4- تنها یکبار در سال بازخورد میدهید؛

در طول سال به کارکنان خود بازخورد دهید و فرصت اصلاح را برای آنها فراهم کنید نه اینکه فقط سالی یکبار کارکنان را با انبوهی از اطلاعات روبرو کنید.

5- همه مشکلات را با هم میگویید؛

اگر همه مشکلات فرد را یکجا به او بگویید، او نمیتواند همه آنها را اصلاح کند و موجب کاهش انگیزه او میشود. پس، مشکلات را تک تک بگویید تا تک تک اصلاح شوند.

6- در جمع تشویق نمیکنید؛

تشویق فرد در حضور همکاران خیلی بهتر از بازخورد مثبت در پشت درهای بسته است.

7- خوبیهای او را نمیگویید؛

در کنار بازخورد دادن کاستی های فرد، خوبیها و محاسن او را هم به او بگویید. در غیر اینصورت، او احساس میکند که هیچ فایده ای ندارد.

8- در حضور دیگران بدیهای او را میگویید؛

تحقیر کردن جلوی دیگران هیچگاه موجب رشد کسی نمیشود.

9- عصبانی و خشمگین میشوید؛

اگر عصبانی هستید کمی صبر کنید تا آرام شوید. قطعاً شما به دنبال آن هستید که حرفی بزنید تا مشکلات و کاستی ها رفع شود نه آنکه خودتان را به درد سر بیاندازید؟

10-فریاد میزنید؛

فریاد زدن برای تست قدرت هنجره خوب است!!! اما موجب عصبانبت و آشفتگی فرد مقابل میشود.

منبع: کانال مدیران منابع انسانی تعالی اندیش                    

  ارتباط با مدیر:  hrm2020@                   

به نقل از سایت "اچ آر یار"